Op 22 september zijn we naar Parque Nacional Rincon de la Vieja gegaan. Vanuit Liberia hebben we alleen een collectief transport geregeld en verder hebben we in het park zelfstandig rondgelopen. We begonnen met een hike van 5 kilometer (en weer 5 terug) naar een waterval. Dat ging door jungle, over heuvels, door modder, over een hangbrug en door wat riviertjes. Op zich een mooi gebied, maar het was best een zware hike, vooral de terugweg, toen het pad toch minder vlak bleek te zijn dan we op de heenweg hadden gedacht. Inmiddels brandde de zon ook flink en hebben we flink wat vocht verloren onderweg. Maar we hadden gelukkig ook genoeg drinken bij ons. Uiteindelijk hebben we samen zo´n 4 liter gebruikt om bij te tanken.

Hier kwamen we weer de vrolijke agouti tegen.

En natuurlijk nog veel meer leuke beestjes.

Dit was dus de Catarata Cangrejo, met mooi blauw water eronder door de mineralen in het water. Het was best koud water ook.

Na de 10 kilometer van de waterval hebben we nog een rondje gelopen van 3 kilometer, door het vulkanische gedeelte van het park, met modderpoelen en kokend water. Dit water had een temperatuur tussen de 75 en 106 graden. Het borrelde en stoomde leuk en stonk verschrikkelijk naar rotte eieren.

De bubbelende modderpoelen. Hoewel het best leuk was, vonden wij Roturoa en omgeving (Nieuw Zeeland) toch leuker.

Nadat we eerst al een mooie, dikke, lange, groene slang hadden gespot, die te snel was voor de foto, lag ineens deze koraalslang naast het pad.

Bij het infocentrum bij de ingang liep deze nieuwsgierige coati rond, die op zoek was naar eten in de prullenbakken.

Vanaf Liberia was ons plan om richting het zuiden te reizen. Dat bleek nog best lastig, want er is geen direkte verbinding met het zuiden. Alles gaat via San José en daar wilden wij eigenlijk (nog) niet naartoe. Er is ook geen toeristenbus verbinding, die gaan maar tot een bepaald punt in het land, maar komen niet heel zuidelijk. De lonely planet is ook niet erg helpend in informatieverstrekking hierover en is sowieso erg achterhaald qua informatie. We hebben de nieuwste versie, uit oktober 2008, maar ze hebben gewoon nooit gecheckt of de oude informatie uit oudere drukken nog klopt. Zo blijkt het lokale VVV kantoor in Liberia gewoon al 3 jaar dicht te zijn. Ook het andere kantoor voor informatie blijkt niet meer te bestaan en tour bureau´s zijn er ook niet te vinden. Op internet is ook weinig te vinden en als je bijvoorbeeld accomodatie in het zuiden mailt, duurt het dagen voor je antwoord krijgt. Kortom, het was best een puzzel om uit te vinden hoe we vanaf Liberia nou zo soepel mogelijk verder konden reizen. Uiteindelijk hebben we gekozen om met de lokale bus te reizen naar Puntarenas en vanaf daar verder naar Quepos. Dat was eigenlijk niet één van onze reisdoelen, maar na 7 uur in een bus is dat best een goeie optie om even bij te komen.