Op 25 september zijn we om 7 uur 's ochtends vertrokken richting Sierpe. We hebben ontdekt dat de mensen in Costa Rica zich goed aan afspraken houden; als ze zeggen dat ze er om 7 uur zijn, dan zijn ze er ook stipt om 7 uur, in tegenstelling tot in Guatemala. Hier hebben ze alleen meer een probleem met de aansluitingen. Ze laten je vroeg opstaan en vervolgens in Sierpe word je in een restaurant gezet en moet je drie uur wachten. Bedoel, dan had je ook wel iets later kunnen vertrekken... Maar, in dit geval heb je de tijd dan ook nodig om je mentaal voor te bereiden op de stuitertocht over zee. Ach, we hebben wel erger meegemaakt, maar prettig is toch anders en lang leve de reisziektetabletten.

In Bahia Drake werden we ergens op een strand afgezet en werden we opgewacht door een vaag mannetje met een snor. Hij stelde zich niet voor en legde onze tassen in een auto. Maar hij zei dat het niks kostte, dus we stapten maar in. Hij bleek de eigenaar te zijn van ons hostel en bracht onze tassen netjes naar de kamer, hoog op een heuvel. Hij was op zich heel vriendelijk, maar lachen kon hij niet.

Ons huisje in het dorpje Agujitas op Bahia Drake viel ons erg mee. We hadden het goedkoopste huisje gekozen dat we konden vinden, dus we verwachtten er niet veel van. De meeste accommodatie is van die grote all-inclusive resorts, voor grote prijzen en dat wilden wij niet. Maar we hadden een superleuk huisje met balkon met "muy linda vista" op zee. Vanaf ons balkon konden we met de verrekijker over de zee kijken en dan zagen we walvissen, dolfijnen of orka's zwemmen.

We hadden vanuit Quepos al twee tours geboekt, wat natuurlijk niet helemaal goed gegaan was. De door ons geboekte tour bleek niet te gaan. Maar ze hadden wel een tour naar een andere plek, daarvoor moesten we alleen wat langer op de boot zitten. Dus, 26 september gingen we om half zes 's ochtends (jaja, uitslapen is er niet bij deze vakantie) naar Sirena ranger station in parque nacional Corcovado. Daar hebben we de eerste echte krokodillen gezien. Ze waren lastig te vinden, maar het is in ieder geval niet aan te raden om door de rivieren te waden hier.

De squirrel monkey's waren hier ook weer te vinden.

De mono naranja, de slingeraap, was ook weer te zien. Met baby's en hele families.

Brulaap.

Op 27 september zijn we gaan snorkelen bij Caño island. Het weer zat helaas niet mee, onderweg in de boot kwamen we al in een enorme regenbui terecht en waren we in twee seconden doorweekt. En toen moesten we nog beginnen met snorkelen. Het was op zich niet heel koud, in de regen is het hier nog steeds 25 graden. Maar lekker is wel anders. Toen we begonnen met snorkelen was het regenen gestopt, maar toen bleek dat er een enorme kolonie kwallen rondzwemt daar. Geen grote exemplaren, maar grote wolken met hele kleine witte vlokjes, die gemeen prikken op je huid en allerlei rode plekken achterlaten. Na een tijdje is het snorkelen dan niet meer leuk. Maar, het was er wel de mooiste snorkelplek waar we tot nu toe geweest zijn. Er zaten veel vissen, waaronder ook de white tip reef shark, die hierboven te zien is. Zoals je ziet heeft hij inderdaad een witte plek op zijn staart- en rugvin.

Op de terugweg hebben we nog walvissen en dolfijnen gezien, maar elke keer als de boot stopte om ze beter te bekijken en foto's te maken, dan doken ze weer onder.

Dit was de vaste bewoner van de boom naast ons huisje.

's Avonds brak het echte noodweer los en begon het flink te onweren. Leuk feitje achter deze foto's is dat Mark urenlang met eindeloos geduld probeerde om een goeie foto te maken met bliksemschichten erop. Maar steeds kwamen de echte mooie flitsen net links of rechts van waar hij de camera richtte. Toen hij het eindelijk opgaf dacht Yvonne, ach, laat ik ook eens proberen. En in 5 minuten werd echt het ene na het andere geniale plaatje vastgelegd. Lucky shots of de juiste touch? De meningen zijn hier verdeeld...

Op 28 september zijn we vanuit Bahia Drake vertrokken naar Sierpe en vandaar naar Uvita. Hier hebben we weer een ideaal huisje (meer een 4-kamer appartement) gevonden, middenin het bos. Alleen jammer dat de douche geen warm water geeft, dat waren ze even vergeten te vertellen. Dus vandaag verhuizen we naar een ander huisje, waar wel warm water is. Vanaf hier gaan we het nationale park Marina Ballena bekijken, waar je mooie stranden hebt, goed kunt snorkelen en als het goed is ook walvissen kunt zien.